അറിയണം കരുത്ത്, ബലഹീനതയും
ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഒ​രാ​ൾ ഗ്രാ​മ​വീ​ഥി​യി​ലൂ​ടെ കാ​റി​ൽ യാ​ത്ര​ചെ​യ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യാ​ത്ര​യ്ക്കി​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​ക്കു​റ​വു മൂ​ലം കാ​ർ വ​ഴി​യ​രി​കി​ലു​ള്ള ഒ​രു കു​ഴി​യി​ൽ വീ​ണു. അ​യാ​ൾ എ​ത്ര ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും കാ​ർ കു​ഴി​യി​ൽ​നി​ന്നു ക​യ​റ്റാ​നാ​യി​ല്ല. സ​ഹാ​യ​ത്തി​നാ​യി അ​യാ​ൾ ചു​റ്റും നോ​ക്കി. അ​പ്പോ​ൾ കു​റേ അ​ക​ലെ​യാ​യി ഒ​രാ​ൾ കു​തി​ര​യെ മേ​യി​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടു. അ​യാ​ൾ വേ​ഗം കു​തി​ര​യെ മേ​യി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ടെ അ​ടു​ത്തെ​ത്തി സ​ഹാ​യം തേ​ടി.

കാ​ർ​ഡ്രൈ​വ​റെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ കു​തി​ര​യു​ടെ ഉ​ട​മ ത​യാ​റാ​യി. അ​യാ​ൾ വേ​ഗം കു​തി​ര​യു​മാ​യി കാ​ർ കി​ട​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തെ​ത്തി. കാ​ർ ചെ​റു​താ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ത​ന്‍റെ കു​തി​ര​യ്ക്ക് കാ​ർ വ​ലി​ച്ചു​ക​യ​റ്റാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ക​രു​തി. ഉ​ട​ൻ​ത​ന്നെ അ​യാ​ൾ ത​ന്‍റെ ഭ​വ​ന​ത്തി​ൽ ചെ​ന്ന് കാ​ർ വ​ലി​ച്ചു​ക​യ​റ്റാ​ൻ ബ​ല​മു​ള്ള ക​യ​റു​മാ​യി എ​ത്തി.

കാ​ർ ഡ്രൈ​വ​റു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ അ​യാ​ൾ കു​തി​ര​യെ കാ​റു​മാ​യി ബ​ന്ധി​പ്പി​ച്ചു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""വ​ലി​ക്കൂ, കേ​സി വ​ലി​ക്ക്...'' പ​ക്ഷേ, കു​തി​ര അ​ന​ങ്ങി​യി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""വ​ലി​ക്കൂ, ബെ​യ്‌​ലി വ​ലി​ക്കൂ...'' അ​പ്പോ​ഴും കു​തി​ര അ​ന​ങ്ങാ​തെ നി​ന്നു.

എ​ന്താ​ണു സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന​റി​യാ​തെ ഡ്രൈ​വ​ർ പ​ക​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ൻ ആ​ജ്ഞാ​പി​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു, ""വ​ലി​ക്കൂ, മാ​ൻ​ഡി വ​ലി​ക്കൂ...'' അ​പ്പോ​ഴും കു​തി​ര നി​ന്ന​പാ​ടേ നി​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ അ​ൽ​പം​പോ​ലും അ​ന​ങ്ങി​യി​ല്ല. ഉ​ട​ൻ കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ൻ ക​ൽ​പി​ച്ചു, ""വ​ലി​ക്കൂ, ബ​ഡി വ​ലി​ക്കൂ...'' ഉ​ട​ൻ​ത​ന്നെ കു​തി​ര കാ​ർ വ​ലി​ച്ച് നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ളി​ൽ റോ​ഡി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചു.
കു​തി​ര​ക്കാ​ര​നോ​ട് ഡ്രൈ​വ​ർ​ക്ക് ഏ​റെ ക​ട​പ്പാ​ട് തോ​ന്നി. അ​യാ​ൾ കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ന് വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും ന​ന്ദി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു, ""കു​തി​ര​യെ നി​ങ്ങ​ൾ പ​ല പേ​ര് വി​ളി​ച്ച​ല്ലോ. എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ത്?'' അ​പ്പോ​ൾ കു​തി​ര​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ""കു​തി​ര​യു​ടെ ശ​രി​യാ​യ പേ​ര് ബ​ഡി എ​ന്നാ​ണ്. അ​വ​ൻ അ​ന്ധ​നാ​ണ്.

അ​വ​ൻ ത​നി​യെ കാ​ർ വ​ലി​ച്ചു​ക​യ​റ്റാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ വി​സ​മ്മ​തി​ക്കും. ത​നി​ക്കൊ​ന്നും ത​നി​യെ ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ന്‍റെ വി​ശ്വാ​സം. എ​ന്നാ​ൽ മ​റ്റു കു​തി​ര​ക​ൾ കൂ​ട്ടി​നു​ണ്ടെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞാ​ൽ അ​വ​ൻ ഏ​തു ജോ​ലി​യും ചെ​യ്യാ​ൻ ത​യാ​റാ​കും. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് എ​ന്‍റെ മ​റ്റു കു​തി​ര​ക​ളോ​ടു വ​ണ്ടി വ​ലി​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ ശേ​ഷം അ​വ​ന്‍റെ പേ​ര് വി​ളി​ച്ചു വ​ണ്ടി വ​ലി​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ൻ ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ അ​തു ചെ​യ്തു. അ​വ​ൻ അ​തി​ൽ വി​ജ​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.''
ഈ ​കു​തി​ര​ക്ക​ഥ യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം ആ​ണോ? ക​ഥ എ​ഴു​തി​യ ആ​ൾ അ​തു പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ അ​ത് ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്‌​ടി​യാ​കാം. എ​ങ്കി​ലും ഈ ​ക​ഥ വ​ലി​യൊ​രു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം ന​മ്മെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.

ന​മു​ക്കെ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും​ത​ന്നെ വി​വി​ധ​ങ്ങ​ളാ​യ ന​ല്ല ക​ഴി​വു​ക​ളും അ​തോ​ടൊ​പ്പം അ​നു​ഭ​വ​സ​ന്പ​ത്തു​മു​ണ്ട്. എ‌​ങ്കി​ലും ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യം ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മു​ക്ക് മ​റ്റാ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും സ​ഹാ​യം​കൂ​ടി വേ​ണം. കാ​ര​ണം ന​മു​ക്ക് ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള കാ​ര്യം ന​മു​ക്ക് ത​നി​യെ ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു പ​ല​പ്പോ​ഴും നാം ​ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സ​ഹാ​യം തേ​ടു​ന്ന​തി​ൽ തെ​റ്റി​ല്ല. ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ​യി​ട​യി​ലെ ന​ല്ല​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ പ​രി​പോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് അ​തു സ​ഹാ​യി​ക്കും. എ​പ്പോ​ഴും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സ​ഹാ​യം വേ​ണ​മെ​ന്നു വ​ന്നാ​ൽ അ​ത് ന​മു​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​കും. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ന​മു​ക്കു​ള്ള ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സം ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ടാ​നേ അ​തു സ​ഹാ​യി​ക്കൂ.

ന​മു​ക്ക് മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന കു​തി​ര​ക്ക​ഥ​യി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി​വ​രാം. ബ​ഡി എ​ന്ന കു​തി​ര അ​ന്ധ​നാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന​ത് അ​വ​ന്‍റെ വ​ലി​യൊ​രു ബ​ല​ഹീ​ന​ത​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ ശ​ക്തി​യു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ അ​വ​ൻ മ​റ്റു കു​തി​ര​ക​ൾ​ക്ക് പി​ന്നി​ലാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​വ​ൻ അ​ത് ഓ​ർ​മി​ക്കാ​തെ​പോ​യി എ​ന്ന​താ​ണ് അ​വ​ന്‍റെ കു​ഴ​പ്പം.

ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യ​വും ഏ​താ​ണ്ട് ഇ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണ്. പ​ല​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മു​ക്ക് ക​ഴി​വു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ആ ​ക​ഴി​വു​ക​ൾ ഇ​ല്ലാ​ത്ത രീ​തി​യി​ലാ​ണ് പ​ല​പ്പോ​ഴും നാം ​ചി​ന്തി​ക്കു​ക. ത​ന്മൂ​ല​മ​ല്ലേ തൊ​ട്ട​തി​നും പി​ടി​ച്ച​തി​നു​മൊ​ക്കെ നാം ​പ​ര​സ​ഹാ​യം യാ​ചി​ക്കു​ന്ന​ത്. "നീ ​നി​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ അ​റി​യു​ക.' എ​ന്ന പു​രാ​ത​ന ആ​പ്ത​വാ​ക്യം നാം ​ഓ​ർ​മി​ക്കു​ന്ന​ത് ന​ല്ല​താ​ണ്.

നാം ​ന​മ്മെ​ത്ത​ന്നെ അ​റി​യാ​തെ​പോ​കു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ് പ​ല​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ദൗ​ർ​ബ​ല്യം. നാം ​ന​മ്മു​ടെ യ​ഥാ​ർ​ഥ ശ​ക്തി​യും അ​തോ​ടൊ​പ്പം ന​മ്മു​ടെ ദൗ​ർ​ബ​ല്യ​ങ്ങ​ളും അ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​രീ​തി​ക​ളി​ൽ എ​ത്ര​മാ​ത്രം വ്യ​ത്യാ​സം വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. ന​മു​ക്ക് യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ഉ​ള്ള പ​ല ക​ഴി​വു​ക​ളും സി​ദ്ധി​ക​ളും അ​റി​യാ​തെ​പോ​വു​ക​യും എ​ന്നാ​ൽ ന​മു​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത പ​ല ക​ഴി​വു​ക​ളും സി​ദ്ധി​ക്കു​ക​യും ന​മു​ക്കു​ണ്ടെ​ന്നു നാം ​ക​രു​തു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത​ല്ലേ പ​ല​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ വീ​ഴ്ച​ക​ൾ​ക്കു കാ​ര​ണം.

ന​മു​ക്കെ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ദൈ​വം ധാ​രാ​ളം ക​ഴി​വു​ക​ൾ ന​ൽ​കി അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. എ​ങ്കി​ലും ആ ​ക​ഴി​വു​ക​ൾ വി​ക​സി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മി​ൽ പ​ല​രും ഏ​റെ പി​ന്നി​ലാ​ണ് ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ് സ്വ​യ​മാ​യി ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​പോ​ലും പ​ര​സ​ഹാ​യ​ത്തി​നാ​യി ന​മു​ക്ക് യാ​ചി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​ത്.

മു​ക​ളി​ൽ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സ​ഹാ​യം തേ​ടു​ന്ന​തി​ൽ തെ​റ്റൊ​ന്നു​മി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും എ​പ്പോ​ഴും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സ​ഹ​ാ​യം തേ​ടു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കെ​ങ്ങ​നെ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നാ​യി​രി​ക്ക​ണം ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത. എ​ന്നാ​ൽ അ​തു സാ​ധി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ നാം ​ന​മ്മു​ടെ ശ​ക്തി​ക​ൾ അ​റി​ഞ്ഞ് അ​വ പ​രി​പോ​ഷി​പ്പി​ക്ക​ണം. അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, ന​മ്മു​ടെ ബ​ല​ഹീ​ന​ത​ക​ൾ മ​ന​സി​ലാ​ക്കി അ​വ പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​നാ​വു​ന്ന​താ​ണെ​ങ്കി​ൽ പ​രി​ഹ​രി​ക്കു​ക​യും വേ​ണം.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഏ​റെ ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മു​ക്ക് സാ​ധി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ അ​വ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ച് ചെ​യ്യാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​ക​ണം. അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ​ല പാ​ളി​ച്ച​ക​ളും ന​മു​ക്കൊ​ഴി​വാ​ക്കാ​നാ​വും. അ​തി​നും ബോ​ധ​പൂ​ർ​വ​മാ​യ ശ്ര​മം ന​മ്മു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നു​ണ്ടാ​ക​ണം. അ​പ്പോ​ഴേ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം​വ​ഴി​യാ​യി മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നു മൊ​ത്ത​മാ​യും പ​ല സം​ഭാ​വ​ന​ക​ളും ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മു​ക്ക് സാ​ധി​ക്കൂ.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ